аттау — зат. Піспектің басына орнатылған сйыр мүйізінің ұшы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
аттау — 1 (Қарақ.) сүттің қаймағын айыру 2 (Қ орда: Қарм., Арал; Ақт., Ырғ.) сиыр мүйізінен жасалған піспек. А т т а у басындай май алдым, Атып аузыма салдым Қ орда., Қарм.). Күбідегі сүтті шелекке құйып, а т т а у м е н шайқап май аламыз (Ақт., Ырғ.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қаттау — 1 1. (Жамб., Мер.; Жезқ., Ұлы.; Шығ.Қаз., Зайс.) сауыт ішінен киетін бірнеше қабат жібектен сырылған киім. Сыпатай батырдан қалған қ а т т а у Мақыш баласы Чайқазымда (Жамб., Мер.). Тоғыз қ а т т а у ішінен сегізінен өтеді (Жезқ., Ұлы.). Сауыттан … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
босаға аттау — Алғаш келін болып түсу, үйге кіру … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
лақаттау — ет. Қабырдың бір жақ қабырғасын кеуектеп, қуыстап қазу … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бас сағаттау — (ҚХР) бас сауғалау, бой жасыру, көрінбей қашу … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дықаттау — (Қарақ.) анықтап айту, пысықтап айту … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
дыңқаттау — (Қарақ.) пысықтап, қайталап айту. Батыстың кей сөйленістерінде пісенттеу (Ә. Нұрм., Қаз. тіл. гов. батыс тобы, 123) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жағаттау — (Тау., Қош.) ептеп айту, шет жағасын сездіру. Ол әңгімені ж а ғ а т т а т а айтты (Тау., Қош.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
оңаттау — (Гур., Тең.) өңдеу, жөндеу. Балық аулайтын қайықтарды қыстыгүні о ңа т т а п қоямыз. О ң а т т а л м а ғ а н қайықты теңізге шығармайды (Гур., Тең.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі